Bakıcınızı nasıl isterdiniz?

Doğumdan sonra çalışmaya dönecek ve full time çocuğuna bakacak bir yakını olmayan tüm annelerin ortak derdidir iyi bir bakıcı bulmak. Peki bakıcı nasıl bulunur, nasıl biri tercih edilmelidir, bir kimsenin iyi olup olmadığı nasıl anlaşılır.....??? Vs vs sonu gelmez sorularla bunalan, işe dönmek zorundaki anneye naçizane gözlem ve tavsiyelerim...

Öncelikle söylemeliyim ki, kelin ilacı olsa başına sürerdi. Değil iyi bir bakıcı bulmak, doğumdan sonra bana yardıma gelen hanımla bile maalesef istediğim uyumu yakalayamadım. Defne'nin iştahsızlığı ve uykusuzluğuyla ancak ben başa çıkarım, elalem neler eder bu çocuğa önyargım da ağır basınca istifa edip eve çekildim. Ve etrafı gözlemeye başladım. Başka aileler ne yapıyor, nasıl kotarıyor, yabancı mı Türk mü, üçüncü sayfa haberleri doğru mu? ....... vs vs işte gözlemlerim....

1. Milliyet değil, insanlık önemli. Gördüğüm beş-altı yabancı ve üç Türk bakıcı oldu. Hele bir yabancı bakıcıyla sohbet etmediğimiz konu kalmadı diyebilirim. Kendisi annane yaşında ama sonsuz enerjik, pozitif ve güleryüzlü bir hanım. Birlikte kaldığı aileye ve bebeğe (ki bebek 2 yaşına geliyor) sonsuz uyumlu ve destek olan biri. Kolik ve ardından zor uyuyan bir bebeğe ne kadar özverili baktığını biliyorum. Annenin işi nedeniyle aileyle yurtdışına defalarca çıkıp orada kalmışlığı da var. Onu asla somurtuk ve negatif görmedim. Haftanın 6 günü full time çocukla geçirdiği düşünülürse bu durum çok hoş diyebilirim. Ailenin mutfak alış verişini yaptığını, çocuğu her gün düzenli olarak dışarı çıkardığını, onunla oynadığını ve sıcak davrandığını bizzat görüyorum.

Gördüğüm Türk bakıcılardan biri çok fedakar, anne gibi bir hanım. İştahsız olan 2 yaş civarındaki oğlanın arkasından koşuyor resmen, o yemeyince kendisinin de yemek istemediğini anlatıyor gözleri dolarak. Çocuğa doğduğundan beri baktığını ve onu torunu gibi sevdiğini söylüyor. Çok olumlu ve güleryüzlü bir hanım.

Bir başka Türk bakıcı, korkunç somurtuk ve soğuk bir hanım, bebeğin yanında açık havada ve evde pencereden dışarı sarkarak sigara içtiğini gördüm. Bir başka yine Türk bakıcının mesai saatinden sonra evine dönerken sigara içtiğini gördüm. Bunlardan birinin çocuğu uyuturken ona bağırdığını duydum.

Demem o ki, milliyet değil tarz, üslup ve hayata bakış önemli.

2. Tam zamanlı, yarı zamanlı. Her ikisinin de artı eksi yanları var. iyi tanımadığınız biriyle gece gündüz aynı evde olmak, sürekli aynı sofrayı ve tuvaleti kullanmak zor. Çift taraflı zor hem de. Dolayısıyla aile buna iyi karar vermeli. Ama tam zamanlı destekte, eşinizle ya da yalnız istediğiniz zaman dışarı çıkma, istediğiniz kadar serbest takılma imkanınızın olduğu aşikar.

3. Çocuğun Türkçe konuşması. Yabancı bakıcı tercih edecekler, çocuğun Türkçe öğrenmesi konusunu iyi düşünmeliler bence. Çünkü doktorlar belli bir aydan sonra çocukla sürekli konuşulmasını söylüyorlar. Böylece çocuk konuşmayı öğreniyor. Ama bakıcı Türkçe bilmiyorsa ya da yetersiz biliyorsa bu konuda çocuğa destek olamayacağı için konuşma işi gecikebiliyor. Bu noktada ailenin öncelikleri ve tercihi bence önemli.

4. Referans. Eş dost arkadaş akraba yanında çalışmış ve her yönden uyum sağlanmış biriyle çalışmak bence tercih edilmeli. Amerika'yı yeniden keşfetmeye gerek yok, bebek çorbaları/püreleri/alt değiştirmeleri standart olaylardır.

5. Eğitim. En azından lise mezunu olmalı belki konusuyla ilgili bir okul bitirmiş olmalı. Konuşmayı, temel temizlik ve ahlak kurallarını çocuğa birebir göstereceğine göre eğitimi, ailenizinkine ne kadar benzerse o kadar rahat edersiniz. Hele ki okuma-yazma, en basit ilaç prospektüslerini ya da yemek tariflerini nasıl takip edebilecek ki başka?

6. Deneyim. Bence nicelik değil nitelik ve istikrar önemli. 10 çocuğa kısa süreli bakmış bir hanımdansa 3 çocuğa uzun süreli bakmış birini tercih ederdim.

7. Herşey karşılıklı. "Bakıcı" desek de aslında onlar bizim can dostumuz oluyorlar bir süre sonra. Ya da olmalılar. Çünkü canlarımızı emanet ediyoruz. Bu yüzden "para veriyorum ya" anlayışının dışında yakınlık kurmak ve yakınlık beklemek bence olması gereken. Bu yüzden de işe başlamadan herşey açık konuşulmalı. Tarafların birbirinden beklentisi, ücret, yapılacak iş, ekstra mesai, yaz tatilleri, yatılı olacaksa yaşayacağı oda-tuvaleti vs.

Benden bu kadar, eklemek istedikleriniz?