Sincap

Dün gece Defne'de nezle başladı. Tam beş kez uyandı, her seferinde kolay uyudu ama burnunu açmak son uyanışımızda aklıma geldi. 2 yıllık anneyim evet ama ben de hatalar yapabiliyorum işte.

Neyse, son uyanışımızda burun spreyi ve aspiratör sayesinde burnu temizlendi ama bu sefer de uykusu kaçtı. Zaten uyumaya meraklı değildir kendileri. Biraz ağladı, ninni söyledim, oyuncak ayısı ve eşeğini yanına verdim. Yumurcak ikisine birden sarıldı. Veee tam 1 saatlik uğraşımın ardından sabaha karşı 5'te mutlu sona erdik. Defne uyudu, iyice dalması için biraz daha bekledim başucunda.

Işığı kapatıp odadan çıkacaktım ki, birden "sincap" diyiverdi. Korkarak baktım uyanmış mı diye. Çok şükür uyuyordu ve sanırım rüyasında sincap peşindeydi.

İşte böyle birşey anne olmak. Yorucu bir gecenin erken sabahında gülümseyivermek, onu sonsuz sevmek, rüyasında bile hep mutlu olmasını dilemek.

Nezle büyümeden bir an önce atlatır inşallah ve baharda gerçek sincapların peşine düşeriz....