"İki"lem- 2 yaş sendromuna devam....

Okuduklarıma göre, 2 yaş civarındaki çocuklarda ikilem/çelişki/kararsızlık da görülebiliyormuş. Bu durum, iki yaş sendromunun getirdikleri arasındaymış. Çocuk, kararsız kalırmış, verdiği kararları değiştirirmiş, bir an istediğini birkaç saniye sonra istemez olurmuş ve bu haline bazen kendisi de tahammül edemeyip sinirlenip ağlayabilirmiş.

İşte bu "traji komedi" olarak adlandırabileceğimiz "oyun", birkaç aydır, özellikle son bir iki gündür bizim evde sahnelerde...

Geçici ve büyümenin doğal süreci olduğunu bilmek güzel, ama gelgelelim bazen tahammül sınırlarını fena zorlamakta :(

Sahne: 1, Oyuncular: Anne, Defne, Baba. Aktivite: Alt temizleme

Defne : Baba temizlesin.
Anne : Babanın işi var kızım ben temizleyeyim.
Defne: (Ayaklarını havaya diker. Yüzünü ekşitir) Babaaaa, hapsın...
Anne: "Sinaaaaan, gel, seni istiyor."
Baba gelir. Defne'nin bezini değiştirmeye yeltenir ve Defne'den yeni bir talimat yükselir: "Anne hapsın, baba gitsin"


Sahne: 2, Oyuncular: Anne ve Defne, Aktivite: Öğle uykusu

Defne: Anne, sırtımı ört.
Anne dolaptan örtü çıkarır, küçüğü örter.
Defne: Bakkaş (başka demek istiyor) örtü, örtsün.
Anne dolaptan başka örtü çıkarır, onu örter.
Defne: Bakkaş örtü anne, mai örtü, kırmızı örtü.
Anne delirmemek için nefes alır. Bakkaş örtü yok kızım bunlar var. Bak üstünde ayıcık resmi var, sarıl uyu vs vs.... Defne debelenir durur, arasıra örtü taleplerini yineler, anne pes etmez.
Sonunda Defne her nasılsa ayıcıklı örtüye karar verir, sahne Defne'nin uyumamak için direnme çabalarıyla bir başka boyuta geçerek kapanır.

Sahne : 3, Oyuncular: Anne ve Defne. Aktivite: Sokağa çıkmak

Anne, önce kendisini ardından Defne'yi kat kat giydirmek niyetindedir.
Anne: Hadi Defne giyinelim bahçeye çıkıyoruz.
Defne, son sürat kaçar. Sokak kapısına gider ve aç diye tutturur.
Anne: Gel odana giydireyim seni. Hava soğuk bıdı bıdı bıdısını anlatır.
Defne: açççççç açççç diye kapının önünde tepinir.
Anne: giyinmezsen gidemeyiz demeye niyetlenir ama fayda etmeyeceğini bildiği için çığlıklar eşliğinde Defne'yi kucaklayarak odasına götürür.

Sahne 4, Oyuncular: Anne, Defne, Baba. Aktivite: Gece uykusu
(En az bir saat süren bu trajik oyundan özet sahneler... )

Defne: baba gelsin, popoma pışpış hapsın.
Baba gelir, pışpış yapmaya niyetlenir. Lakin Defnoş ağlar.
Defne: Baba otursun uyusun, anne uyutsun.
Anne uyutmaya yeltenir.
Defne: Anne örtsün (burada birinci sahne yinelenir)
Anne içinden lahavle okuya okuya küçüğü rahatlatmaya ve bir an evvel uyutmaya çalışır. Bu arada baba, zorla tünetildiği sandalyeden kalkarak, çaktırmadan odadan kaçar.
Defne: Anne su getirsin.
Anne su getirir, Defne küçücük bir yudum alır. Anne suyu kaldırır.
Defne: Deste su içecek anne kucağında içecek.
Anne suyu geri getirir Defneyi kucağına alır.
Anne: Hadi içi suyunu , sonra uyuyacağız
Defne ufak bir yudum alır ya da almaz. Anne suyu tekrar kaldırır. Defne'yi yatağa yatırır.
Defne: "Bacağımı ört, taytı çek" vs vs bıdı bıdılar ve yineleyen taleplerle, yer yer ağlamaların da eşlik ettiği en az 1 saat süren mücadelenin ardından horlayarak uykuya dalar....

Böylece 2 yaş sendromunun "kararsızlık" bacağına "gece molası" verilmiştir...... ev derin bir sessizliğe bürünür, bir gün de böyle geçer gider :)