Pascal Campion

Dün gece hayli ilerleyen bir saatte, bloga dönmeye karar verip, bir iki şey karaladıktan sonra ve üstüne yorumlara bakıp, olumlu mesajlar alınca moralim yükseldi. Hiçbir şey olmasa sırf beni mutlu eden, canı gönülden gelen o güzel ve anlamlı yorumlar için yazmaya değer. Teşekkür ediyorum kendilerine (kim olduklarını biliyorlar)....

Beni gülümseten bir anıyı yazmak isterdim ama şu son zamanlarda geçmişime dönüp baktığımda,  daha çok haksızlık ve vefasızlık damgasını vuruyor hayatıma, dolayısıyla şimdilik bizatihi bana ait olmamakla birlikte içimi ısıtan bir çizeri paylaşmayı uygun görüyorum.

Kendisi Pascal Campion. Bence harikulade bir çizer. Çekirdek ailesinden esinlenerek karikatürize ettiği, sempatik, insana umut veren, gerçek sevgiyi hissettiren çizimleri var. İlgilenenler için internet sitesi bu linkte. İngilizce biliyorsanız, kısa kısa başlıkları da var çizimlerinin.

Tesadüfen keşfettiğim ve neredeyse her gün tıklayıp yeni çizimini merak ettiğim bir yetenek. Belki biraz "evli, mutlu, çocuklu" çizimleri var ama çift hayatını ya da arkadaşlıkları güzel işleyen çizimleri de mevcut.

Şimdilik favorilerim,

The Dance, bir babayla kızının "aşk"ları ancak bu kadar güzel, naif ve dokunaklı anlatılabilir sanırım. Eşim bu çizimi evde tekrar etmek suretiyle, Defne'nin doğum gününe yetiştirmeye çalışıyor.

Ginger, uzun zamandır ara verdiğim ve geri dönsem de bir daha asla aynı tadı yakalayamayacağımı düşündüğüm arkadaş toplantılarını anımsatıyor bana. Uyumu, mutluluğu, serbestliği....

Siteyi biraz turlarsanız eminim hoşunuza gidecek bir iki parçaya rast geleceksiniz.

Sevgi ve ışıkla.....