Baştan uyarıyorum... bol bol kaka, çiş diyeceğim :)
Birinci tur tuvalet eğitiminden kakalar ve çişler 1 Defne 0 olarak;
ikinci turdan kakalar ve çişler 2, anne ve Defne 0 olarak ayrılmıştık. Şimdilerde, 3. ve sanırım son tur tuvalet eğitiminden naklen bildiriyor, naçizane tavsiyelerimi sunuyorum...
2. hafta itibariyle çok yol katetti Defne. İlk günlerde sık sık olan kazaların sayısı azaldı, hatta tüm gece çişini tuttuğu bile oluyor. Henüz gece bezini çıkarmadım, bunun için biraz daha beklemeyi düşünüyorum, çünkü üşütmesinden korkuyorum. Şimdilerde işleri bayağı yoluna koyduk gibi gözükse de bugüne kolay gelmedik. İtiraf etmeliyim ki tuvalet eğitiminin 3. gününde resmen evden kaçmak istedim. "ha yaptı ha yapacak" diye gerilmekten, birbirini izleyen kazalardan, yıkananları kurutmaya çalışmaktan fenalık gelmişti. Ama biraz sabır, biraz "geçecek" inancı, biraz da "yavrucuk büyüyor bu da doğal bir süreç" bilinci galip geldi, çok şükür ben delirmeden Defne de üzülmeden günler geçiyor işte...
Önce söylemem gerekir ki, çocuğun eğitime hazır olması şart. Hatta, çocuk hazır olduğu sinyallerini veriyorsa, kesinlikle "yazı" beklemeyin. Kışın da evler sıcak sayılır, üstelik zaten ıslatır ıslatmaz üstünü değiştireceksiniz, yani üşütmez çocuk. Bir de özellikle benim gibi bahçeniz ya da balkonunuz yoksa yanan kaloriferde kıyafetleri kurutmak daha kolay oluyor.
Moralinizi yüksek, sinirlerinizi alçak tutmaya gayret edin. Yaşadıklarımdan biliyorum ki, "çişin var mı" sorusuna "hayır" yanıtı verildikten iki saniye sonra orta boy bir göl büyüklüğünde çiş yapılabiliyorsa, hatta boncuk boncuk kakacıklar küloda sıralanıyorsa insan ne yapacağını şaşırıyor. Önemli olan işte o noktada sakinliği korumak, çocuğu azarlamamak, ama ona açıkça bunun yanlış olduğunu anlatmak ve bir an önce temizliğe girişmek. Bağırıp azarlamak emin olun süreci uzatmaktan ya da en başa dönmekten başka işe yaramayacaktır.
Böylesine bir serüvende size ve küçüğe moral verebilecek birilerini eve çağırın. Akraba, komşu, yakın arkadaş vs kimden çekinmiyorsanız, kimin yanında rahatsanız, en azından manevi olarak destek alırsınız ve zaman daha çabuk geçer.
Tuvalet eğitiminin başlangıcında bir süre evde olmakta yarar var. Bu yüzden hem sizin hem de küçüğün oyalanabileceği birşeyleri hazır bulundurun. Yeni oyuncak, yeni kitap, daha evvel yapmadığınız aktiviteler gibi...
Bol bol yedek kıyafet şart. Ben kullanmadım, kullananlar yorum yazarsa sevinirim, "tuvalet eğitimi külotları" nasıl acaba? Defne'nin altına normal kız külodu giydirdim, böyle cicili bicili, hatta ona gösterdim de. "Bak artık abla oldun ne güzel kedili külotlar giyeceksin" dedim, pek hoşuna gitti. Eminim erkek çocukların da hoşuna gidecek bir cins vardır.
Her tuvaletini yaptığından sonra bol bol alkışladım, sarıldım, öptüm. Kesinlikle ayrıca bir ödül vermedim, alışsın istemedim, çünkü bu süreçte her tuvaletten sonra yeni birşeyler türetmek imkansızdı. Çiş yapacağı zaman "hadi yap bakalım, sesini duyayım" diyip kulak kabarttık birlikte. Kakada da "bakalım büyük mü küçük mü yapacaksın" dedim. Yaptıktan sonra lazımlığı birlikte tuvalete boşalttık, ilk zamanlarda Defne içerdeyken suyu çekmedik, sadece el sallayıp "güle güle" dedik, su çekme faslını ben sonra hallettim.. Ama şimdilerde suyu birlikte çekiyoruz o da hoşuna gidiyor.
İlk günlerde tuvalet ihtiyacını söylemeyi tamamen çocuğa bırakmayın. Başlangıçta yarım saatte bir, sonrasında 45 dakika- her saat başı onu tuvalete siz götürün. Çünkü keratalar beze o kadar alışık oluyorlar ki, söylemek yerine salıveriyorlar. Bu yüzden ilk günlerde çok abartmamak kaydıyla, altında bezi olmadığını ona söyleyebilir, külodunu gösterebilirsiniz. Bir de oyunu yarıda bırakıp tuvalete gitmek hoşlarına gitmiyor. Bunca zaman istedikleri yerde istediklerini yaparken istedikleri şekilde çiş kakadan kurtulmak varken şimdi neden tuvalete gidip bu uzun seramoniye katlandıkları onlara garip geliyor. Hani üzerini sıyır, otur yap, sonra temizlen, tekrar giyin, oynamak varken neden yani?? Demem o ki tuvalet eğitimi çocuk açısından da büyük bir aşama ve özveri çünkü 2- 2,5 senelik bir alışkanlıktan vazgeçmesini istiyoruz. En çok zorlandığım günlerde kendi açımdan şunu düşündüm, Allah vermesin öyle bir durum olsa ki altıma bez bağlasalar ya da ördek sürseler tuvaletimi yapabilir miyim? Tam tersi versiyonu çocuğunuz için düşünün. Zor ama anlayış ve sakinliğinizi koruyun. Çocuk hazır değilse de kesinlikle üstelemeyin.
Özellikle kaka yaptıktan sonra tuvaletten hemen kaldırmayın. Bazen kakanın geri kalanı için daha ıkınması gerekebilir. Bu yüzden kaka yapıyorsa onu kesinlikle acele ettirmeyin, iyice bittiğinden o da siz de emin olun.
Çok sulu birşeyler yedirdiyseniz tuvalet aralığını daraltın. İlk günler ve sanırım birkaç hafta bunun sizin konrolünüzde olmasında yarar var.
Lazımlığı çocuğun yanına taşımayın. Mutlaka tuvalette bu işi görmeye alıştırın. Sonra baş edemeyeceğiniz gibi hijyen açısından da iyi olmaz. Özellikle erkek çocuklarda, evdeyseniz önüne bardak sürmeyin. Bir zahmet oyununu bırakıp tuvalete gitmesini sağlayın. Sonuçta bu da bir alışkanlık, nasıl alışırsa öyle gidecek.
Gündüz bezi çıkardıysanız, öğle uykusunda da bağlamayın. Komşumdan aldığım ve uyguladığım bu tavsiye çok önemli. En azından bilsin ki gündüz bez yok. Öğle uykusundan önce mutlaka tuvalete götürün ve iyice bitirdiğinden emin olun. Uyanınca da hemen yanına gidip tuvalete oturtun. Gece bez bağlıyorsanız, bez kuru da ıslak da olsa sabah ilk iş tuvalete götürün ve bezi orada çıkarıp birlikte çöpe atın.
Benden şimdilik bu kadar :)
