Defne, ona kitap okumaya başladığımda 5 ya da 6 aylıktı. Doktoru, konuşmasını teşvik etmek için "onunla bol bol konuşun, ona gazete ya da kitap okuyun" demişti. Benim de en çok istediğim şey, hem Defne'nin bir an evvel dile gelmesi hem de okumayı sevmesiydi. Bu yüzden girişmiştim kitaplara. Zaten uykusu ve iştahı az olduğundan kitap okuyarak onu oyalamak ve yemek yedirmek daha kolay oluyordu. Üstelik rahmetli büyükbabacığımın, bıkmadan usanmadan ve eminim o dönemlerde doktor tavsiyesi bile olmadan bana bol bol kitap okuması sayesinde benim çok erken ve çok düzgün konuşmaya başlamam ailemizde halen konuşulur, kitap sevgimi ve okuma alışkanlığımı ona borçlu olduğumu biliyorum. Kendime bunu da örnek aldım ki ne kadar iyi etmişim.
Son zamanlarda elimizdeki stoklar (benim ve eşimin küçüklük resimli kitapları) okuna okuna kabak tadı verdi, Defne de onlara eski ilgiliyi göstermez oldu. Bu yüzden son birkaç haftadır, her market alışverişimizde Defne'ye bir kitap alır oldum.
"Okurken öğrenelim" mantığıyla ilk seçtiğim kitap "Yavaş Yavaş" oldu. Her ne kadar 6-10 yaş arasına önerilse de bol resimli olması ve hikayenin basitliği benim 2,5 yaşına yaklaşan kızımı sardı. Kitap, yüzmeyi bilmeyen ama sonunda öğrenen küçük su samurunun hikayesini anlatıyor. Yaz öncesi bu kitabı seçmemin nedeni, Defne'ye denizi ve yüzmeyi sevdirmek, yüzme öğrenebileceğini benimsetmek. Bu kitap sadece Defne'ye değil, bana da iyi geldi. Çünkü su samuru korktuğu ve cesaret edemediği bir işin üstesinden azimle ve yavaş yavaş geliyordu. Ben de artık trafikte kendime daha fazla güvenmeye karar verdim. Demek bu kitap, 35 yaşındaki koca kadınlara da tavsiye edilebilirmiş :)
Neden Ambalajlı Süt?
4 yıl önce
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder