Tesadüfen ve hızlıca aldığım bir filmin bu kadar iyi çıkacağını tahmin edemezdim. Eşim de ben de çok beğendik, uzun değil, hepitopu 2 saat. İsterseniz bizim gibi, ikiye bölüp iki akşamda seyredebilirsiniz.
Gelelim konusuna; film, gerçek bir hikaye; John Rabe'nin, ikinci dünya savaşı sırasında Çin'in Nanking şehrinde 200.000 insanın hayatını nasıl kurtardığı, bir nevi "Schindler's List" gibi düşünebilirsiniz.
Filmi seyrederken, bir kez daha "savaş"ı gördük. Hiç bilmediğimiz savaşın gerçeklerini, acımasızlığını, insanın "insan"lıktan nasıl uzaklaştığını, içindeki canavarı nasıl ortaya çıkardığını.... ve günümüzde halen süren savaşları düşünerek içimiz buruldu. Kim bilir, yıllar sonra belki bunların da filmleri çekilecek, yeni nesiller barış içindeki bizlerin neden savaşları durdurmak için birşeyler yapmadığımızı soracaklar kendilerine ve fark edecekler ki, onların da zamanında savaşlar var ve hiçbir şey yapamıyorlar engel olmak için.
"İnsan insanın kurdudur" derler ya, ben çok doğru bulurum bu sözü. İnsan kadar doyumsuz varlık yoktur, insan kadar kendini üstün gören, daima en fazlasını, ihtiyaçlarından bile fazlasını isteyen, hep hakim ve egemen olmak isteyen.. işte bu yüzden bitmeyecek savaşlar ve en çok acıyı çocuklar çekecek, hiç hak etmedikleri halde.
John Rabe'yi, Japonya'nın Çin'i işgal ettiğini, ikinci dünya savaşının bu uzak coğrafyasında bile acıların ortak olduğunu filmin sayesinde öğrendim.
John Rabe'nin hayatının en trajik yanı 1950'de sefalet içinde ölmüş olması, bu kısım filmde anlatılmıyor. Ve Nanking halkı onun için para topluyor, her ay taa Almanya'ya erzak gönderiyor, ama tabii yeterli gelmiyor tüm bu yapılanlar. John Rabe'nin daha detaylı hayat hikayesini Vikipedi'nin İngilizce sayfasında bulabilirsiniz. (maalesef Türkçesinden daha zengin)
Neden Ambalajlı Süt?
4 yıl önce
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder