Yeni Yıla Nasıl Girersen

"Yeni yıla nasıl girersen tüm yılın öyle geçer" diye bir batıl inanış vardır. İnanmam minanmam desem de sanırım az buçuk inanıyor gibiyim bu söze. Bu yüzden de elimden geldiği kadar dikkat ederim yeni yıla girdiğim güne, saate vs. İşe yaradığını pek sanmıyorum ama sonuçta herşey moralle bitmiyor mu?

Son 3 gündür maşallah Defne gözle görülür şekilde iyileşti. Hele bugün, ara sıra kendisini yakalayan köh köh öksürük dışında bayağı iyi. İştahı da bugün yerine geldi maşallah. Ben de bunu fırsat bilip öğlene doğru, bizimkini iyice giydirip 15 dakikalığına dışarı çıkardım. Neredeyse 1 haftadır eve kapalı bünyesi taze hava aldı, parktaki salıncaklara binemediği için bana kızdı, ama neticede olaysız-ağlamasız eve girdik. Tam eve gireceğimiz sırada yaşlı bir komşumuzla karşılaştık, meğer hastaneye gidiyormuş, paltosunun yakasında birkaç gün evvel gittiği bir cenazede taktığı fotoğraf kalmış, onu çıkardım izin isteyerek. Aklıma büyükbabacığım geldi, ne çok maceramız vardı onunla, hele son yıllarında gittiğimiz onlarca arkadaşının cenazesi. Neyse, yeniyıl dedik, güzellikler dedik, cenaze değil konumuz :)

Eve dönünce, biraz vücudunun ısınmasını bekleyip miniğimi itinayla yıkadım. Keşke yıkamaz olaydım, moralim, benliğim, herşeyim dibe vurdu. Giysilerinden pek belli olmuyordu ama biliyordum acı gerçeği, Defne 1 haftada öyle bir zayıflamış, öyle bir çökmüş ki, bir gören olsa "anası bakmıyor" diyecek vaziyette. Kamboçyalı çocuk diye fotoğrafını çekseler, bir de esmer olsa tamamdır yani. Kerata yemedi, içmedi ki, sadece ilaçla ve vitamin şurubuyla beslendi. Olacağı buydu.

Oysa ben lokma lokma lokmalarla şişirmiştim o minicik göbeğini, tüm yaz peşinde, aman deniz aman güneş aman temiz hava bol gıda demiş, yazlıktaki lokmacı teyzenin dizinden ayırmamıştım ufağımı. Şimdi nerede o mis gibi Ege lokması? Ege denizi, havası?? Gel de İstanbul'un bu karanlık, zehir kokan havasında, herkesler evlerine kapanmışken aldır o kiloları.... Neyse, nankör olmamak lazım.... hiç iyileşmeyip, hastane köşelerinde serum yemek de vardı, ki itiraf edeyim 3 gün öncesine kadar kabusumdu bu gerçeklik....

Doktoru hep söyler, "çocuklar hastayken verdiği kiloları hızlıca geri alırlar, merak etmeyin". Tamam şekerim merak etmiyoruz da bu da demektir ki yine yeniden kilo aldırma uğraşlarına devam, üstelik hemen şimdi. En sevdikleri pişirilecek, yediğini yiyecek sonrasında oyunla-masalla-oyalamacayla devam edilecek, hiç istemediğim halde belki kaşıkla arkasından koşacağım ve yeni yıla bu telaşla gireceğim. Tüm yılım böyle geçecek..... Çok şükür ki dileklerim kabul oldu ve yeni yıla hasta girmiyoruz maşallah !

Herşeyin başı sağlık, gerisi hakikaten teferruat.

Şimdiden hepinize mutlu yıllar diliyorum !!!