Son Zamanlar

Uzunca bir zamandır bloguma uğramadım, es geçtim, erteledim, elim varmadı yazmaya, dilim varmadı söylemeye. Çünkü kelimelerin kifayetsiz kaldığı noktalarda dolaşıyordum. Gerçi halen daha o noktalardayım ama sanırım artık hareket edebilecek kıvama gelebildim.

Koca bir yaz, ardından sonbahar geçti, sessiz sedasız. Bu sessizliğe inat hayatımız gayet renkli ve yeniliklerle doluydu aslında.

Defne yuvaya başladı, ikinci azı dişlerini (bilmeyenler için son süt dişlerini) büyük tantanalarla birer birer patlattı ve sonuncu dişi çıkarken feci bir gribe yakalandı, ilk kez saçlarını kestirdi, Bayram'da gittiğimiz otelin çocuk kulübünde harika dans şovları yaptı (oysa daha geçen sene şaşkın şaşkın diğer çocukları seyrediyordu), ilk kez "annecim/babacım seni çok seviyorum biliyor musun" dedi, ilk kez "seni özledim" deyip sarılmalara başladı, ilk kez kesip biçmeli yuvasal etkinlikler yaptı, bunları eve getirdi, büyük bir keyifle herkeslere gösterdi..... ve maalesef son birkaç gündür "öğle uyku"larını kaldırıp bizi yeni bir boyuta, şimdilik bilinmez ve henüz taşları yerine oturmamış bir düzene taşıdı....  

Bense uzun bir aradan sonra ilk kez "birey" olmanın tadını hatırladım. Defne'nin yuvaya gittiği zamanlarda kendime ait birşeyler yapmaya başladım, evle ilgili ne zamandır ihmal ettiğim konulara giriştim. "Dışarda hayat varmış yahu" denecek kadar "kapanmış"ım meğer. 

En istikrarlımız eşim de, Defne'yle keyifli anlar yaşamanın tadını çıkarıyor. Artık oyunları anlam ifade eden minik kızıyla vakit geçirmek daha başka. Özlemek ve özlenmek, sevmek ve sevilmek ve küçücük, saf bir yürekten bunları duymak "baba" için çok değerli olmalı....

Özetle böyle olmakla beraber paylaşmayı istediğim ayrıntılar çok. Mesela Defne ve İngilizce, ben ve bulamadığım yayınlar, internet üzerinden alışveriş, yeni okuduğum kitaplar, izlediğim filmler, düşünüp düşünüp sonunda bulduğum içimi en ısıtan o eski kareler ve kaldırılan öğle uykusunun evimize yaptığı atom bombası etkisi..... 

Şimdilik sadece akşamları güncellenecek bu blog, tabii anne tüm günün yorgunluğundan bayılmadığı ya da Muhteşem Yüzyıla kendini kaptırmadığı sürece.... 

İyi geceler bloggerlar !