Bugün 13 Aralık, Defne'nin doğum gününe bir gün daha var. Her 13 Aralık'ta olduğu ve bundan sonra da eminim olacağı gibi, miniğimin doğum hikayesini, ardından yaşadıklarımızı ve şimdilik geride bıraktığımız 3 "koca" ve "küçük" yılı düşünmemek elde değil.
Salıdan bu yana doğru düzgün evden çıkmadığımızdan, ikimiz de bayağı bunalmıştık. Zaten ana yollarda kar sorunu da olmadığından bu sabah Defne'yi yuvaya götürüp kendimi, doğum günü hazırlıklarına verdim. Hatta yüzsüzlük edip bugünlüğüne öğle yemeğini yuvada yedirmelerini rica ettim. Azıcık kendimle kalmak, sessizliği dinlemek istedim, hiç olmadığım bir şekilde "bencil" olmaya çalışmak yeni yılki ilk hedeflerimden (bu da bir başka yazının konusu olsun).
Doğum günü menümüz belli ve çoğunlukla hazır, ama itiraf etmeliyim ki bu sabah itibariyle "ben" hazır değildim. Günlerin verdiği yorgunluk, ev hanımı olmanın en büyük dezavantajı çocuktan bağımsız bir hayatın olmamasının verdiği kısıtlanmışlık hissi, saç-baş dağılmış fiziksel felaket görünüm derken doğum günü sevincini hissedemiyordum bir türlü.
Bana kalan üç saatlik sürede kuaföre gittim, Defne'ye bir hediye daha aldım, basit birkaç market alışverişini yaptım ve 3 senedir en çok istediğim öğlen yemeğini ısmarladım kendime. Eski işyerime çok yakın bir lokantada, en sevdiğim yemeklerden birini şöyle "dur, otur, hadi yesene, dökülecek bi dakka" olmadan, kendi kendime, ağır ağır yedim. Bu çok uzun ve çok kısa 3 saatin sonunda acayip dinlenmiş ve yenilenmiştim. "Doğum günü nerede, hadi başlasın müzik" modunda lokantadan çıkarken, benden daha mutlusu yoktu sanırım.
Hatta bununla da kalmayarak, kendimizi eve attıktan sonra, sabahın 6,5'unda hortlayan canavarımı bir şekilde uyutmayı başarıp internete dalınca "haha işte budur ev hanımı annenin ideal hayatı" diye oynamak istedim sevgili takipçim.
Bu vesileyle nice yaşlara minik Defnik, sağlık, huzur ve başarı dolsun hayatın. Bahtın hep açık olsun....
Defne'ye nice nice mutlu yaşlar diliyorum. Defne'cik yavaş yavaş büyüdüğüne göre belki de kendine daha çok zaman ayırmaya başlayabilirsin. İşine karışmayı asla istemem ve annelikten de hiç anlamam maalesef ama tüm blogunu okumuş bir insan olarak bir şeyler üretememenin seni negatif etkilediğini düşünüyorum. Üstelik çalışmak için illa bizim gibi plazalara kapanmaya da ihtiyacın olmayan harika bir mesleğin varken belki de düşünmelisin bunu.
YanıtlaSilDilerim herşey çok güzel olur sizin için. Defne'ye kocaman öpücükler :)
Teşekkür ederim Sütlü Kahve. Ben de düşünüyorum birşeyler ama daha zamanı var.... Sevgiler,
YanıtlaSil