Tatile gittiydik, döndüydük, tekrar gittiydik derken, İstanbul'a kesin dönüşümüzü yaptık ve kış maratonu başladı. Bugün Defne yuvaya baba da işe gitti. Yuva dediysem, daha önce bahsettiğim gibi haftanın üç yarım günü gidecek. Oyun grubundan hallice yani.
Deneyimli yuva müdürümüzün söylediği gibi, "kimi çocuk geç alışır, kimi çocuksa hemen alışır ama bir süre sonra bıkabilir, çünkü zamane çocukları çabuk tüketiyorlar". Daha yolun başında olmamıza rağmen nasıl da haklı buldum bu söylediğini. Defne, sanırım çabuk alışanlardan, yaz başındaki oryantasyondan sonra maşallah bugün beni sormamış. Ama bakalım günler ne getirecek. Bekleyip göreceğiz.
İtiraf edeyim bu sabah ondan çok ben heyecanlıydım, nasıl gideceğiz, adapte olacak mı, sıkıntı yaşayacak mı derken, evden çıkarken kalbim gümbür gümbür, gözlerim dopdoluydu. Kendimden bu kadarını beklemiyordum doğrusu. Ve en acı itiraf, ilk kez bu sabah Defne'nin sabahları erken uyanmasına sevindim(bu sabah 7'de çalar saatten iki saniye önce uyanmıştı, şarkılar söylüyordu).
Defne'yi yuvaya bırakıp müdürümüzle görüştükten sonra tam 1 saatim vardı, 1 saat ve yapmam gereken bir ton iş. Anne olunca, hele de küçük çocuklu olunca insan ne kadar pratikleşiyor, ne kadar hızlı hareket edip aynı anda birşeyleri kotarabiliyor bir kez daha gördüm. Önce eve dönüp öğlen için pilav pişirdim, sonra arabaya yüklenecek eşyaları yükleyip arabayı yıkattım, araba yıkanırken duş için kaydırmaz aldım ve yuvanın yoluna düştüm.
Binlerce kez şükür ki İstanbul trafiği ve park sorunu bu sefer ayağıma dolanmadı, inşallah hep böyle devam eder.
Artık eskisi gibi her çocuk aynı gün okula başlamıyor. Komşumuzun çocukları 2 haftadır gidiyorlarmış meğer, kimi geçen pazartesi başlamış, kimiyse bizim gibi bugün. Ama her ne olursa olsun, okul bu, eğitim yani. Önemini hiç kimsenin gözardı edemeyeceği bir sistem, gereklilik.
Dün bir okulun önüncen geçerken Atatürk büstünün altındaki şu sözler dikkatimi çekti:
" OKUL, GENÇ DİMAĞLARA İNSANLIĞA SAYGIYI, MİLLET VE MEMLEKETE SEVGİYİ, ŞEREFİ, İSTİKLALİ ÖĞRETİR"
Atatürk'e ait bu sözü ilk kez duydum ve çok etkilendim. Dilerim yurdumuzun dört bir yanında eğitime başlayan tüm öğrenciler, her kim olurlarsa olsunlar bu felsefede yetişirler, kendilerine, ailelerine, vatanlarına ve milletlerine hayırlı birer insan olurlar. Minik Defne'm de tabii, en küçük okullulardan.....
Neden Ambalajlı Süt?
4 yıl önce
Defne'ye uzun, sınavlarla dolu bu gerçek maratonda çok başarılar ve çoooook şans diliyorum.
YanıtlaSilAmin, sistem böyle gittikçe şansa çok ama çok ihtiyacı olacak İlhan Bey. Teşekkür ederim dileklerinize.
YanıtlaSil