Susma, sustukça ..... !

"Susma, sustukça sıra sana gelecek" diye az mı sloganlar atıldı, az mı yazıldı, çizildi, bağırıldı, hafızalarımıza kazındı... ?

Direnişin ikinci haftası da bitti, anlaşıldık mı, anlaşılmadık mı, nereden geldik, neredeyiz ve nereye gidiyoruz bilemiyorum, moralim dalgalı bir deniz gibi. Hiçbirşey düzelmeyecek gibi geliyor bazen, bazense içim umut doluyor. Neredeyse her akşamüstü başıma ağrılar saplanıyor.... düşünmekten, düşünp de işin içinden çıkamamaktan...

Bu son iki haftanın bana öğrettiklerini düşünüyorum.... Ülkemi sevdiğimi biliyordum ama bu kadar sevdiğimi ben bile tahmin etmiyordum açıkçası. Sabrımın zorlandığını da biliyordum ama bu kadar taştığının farkında değildim. Tüm çabalara rağmen inadına direnmek, inadına umut dolmak istiyorum geleceğe dair. 90 sonrası kuşağın bu kadar duyarlı ve farkında olduğunu da tahmin etmiyordum, meğer yanılmışım. "Bilgisayar çocuuu bunlar" diye dalga geçtiğim gençlerin hepsi sokaklarda, işbaşında....

Kötü günde kimlerin yanımda olduğunu da gördüm mesela. Hangi medya kuruluşları, hangi yazarlar, hangi sanatçılar, hangi kuruluşlar.... İnterneti icad eden, sosyal medya ağlarını kuranların ellerinden öpmek istedim en çok....

Şaşırdım olanlara karşı duyarsız, umarsız kalanlara... Olanları çok başka boyutlarda algılamaya, savunmaya kalkanlara ve en çok da idarecilerimize....

Tüm olumsuzluklara rağmen gördüm ki, susmayacağız. Çünkü eğer bu sefer de susarsak, su kaynama noktasına varacak ve biz tencereden atlayamadan haşlanıp gideceğiz... Tarihimiz tekerrür ediyor bence. Alev Coşkun'un bir kitabı vardı, Kurtuluş'tan önceki son 6 ayı anlatan, o kitabı okursanız ya da okuduysanız günümüzle ne kadar benzeştiğini göreceksiniz... Şaşırtıcı ama hep dedikleri gibi, "ders almayanlar için tarih, tekerrürden ibarettir."

Aydınlık, mutluluk ve güzelliklerle dolu bir gün dilerim....

Not: : Bir süredir sadece gündemden bahsediyorum, başka şeyler yazmak parmaklarımın ucuna gelse de kelimeler bir türlü dökülmüyor klavyemden... Oysa 2 yaş sendromunun ne kadar tavan yaptığını yazmak isterdim, Defne'ye aldığımız yazlık kıyafetleri, son olarak gidip memnun kaldığımız mekanları, 35 yaş sendromunda olduğumu düşündüğüm kendimi...