Güle Güle 2012

" 2012'yi nasıl bilirdiniz? " diye sorsalar, özellikle birşey diyemem. Ama şöyle bir düşünsem, bakın neler hatırlarım.....

2012 zor bir başlangıç yaptı. Aralık 2011'de Defne 1 yaşına henüz basmıştı, değiştirdiğimiz doktoru ile birlikte değişen düzenimiz, çıkmakta geciken dişleri, iştahsızlığı, uyku sıkıntıları ile girmiştik 2012'ye. Kimsede duymadığım kadar iştahsız ve uykusuz bir bebekti. Bense hep çare, çözüm arayan; tam "buldum" diye düşünürken herşeye sil baştan başlayan Don Kişot, tek başına yel değirmenlerine savaş açmış bir masal kahramanı ! Üstelik Defne'nin doğumundan sonra hayatının merkezinde sadece evi ve ailesi olan, 10 yıllık kariyerini hiçe sayan genç bir kadın. Yaşadığım bezginlik bloguma bile ara vermeme neden oldu, hatta gerçeği söyleyim geri dönmeye niyetim de yoktu.

Peki ne mi oldu? Aylar geçti, zor geçti ama geçti bir şekilde. Defne yürümeye başladı, dişleri birer birer çıktı, uykusu ve yeme düzeni defalarca değişti ve sonunda eskisine göre "çok daha iyi" diyebileceğim bir hale geldi. Yazın yaptığımız tatiller ve en son bayram tatili hepimize yaradı. En güzeli de üçümüz birbirimize daha çok alıştık, huyumuzu suyumuzu daha çok benimsedik.

Yükselen moralim ve büyüyen Defne sayesinde kendime vakit ayırmaya başladım. Artık eve kapalı, hayatı sadece bebeğine ve evine odaklı bir kadın olmaktan uzaklaştım. Uyuyan Defne'yi babasına bırakıp alışveriş ve çay&simit kaçamakları yaptım. Yani "kendime ait hayatımı" biraz yoluna sokmaya gayret ettim. Hatta işi büyütüp, yine uyuyan Defne'yi kayınvalideye emanet edip eşimle birkaç kez öğle yemeğine çıktık. 2 sene aradan sonra yaptığımız bu kaçamaklar çok iyi geldi.

Özetle zor başlayan ama bir şekilde yoluna giren bir seneydi 2012.

Herşey bitmiş değil tabii, 2013'te hala yoluna sokmam gereken şeyler, bulmam gereken dengeler, yenilemem gereken hayat düzenimiz var. Hayatımızın daha iyi olacağına inanmak istiyorum, inancımın körelmesine asla izin vermemek istiyorum, asla umutsuzluğa kapılmamak istiyorum.

Ve 2013'ten hepimize güzellikler getirmesini diliyorum....