Ben, Cansen Yılmaz.

2015 bir geldi, pir geldi. Daha ilk gün Dolmabahçe’de terör saldırısı gerçekleşti, ardından Sultanahmet’te canlı bombalı terör saldırısı, sonra Fransa’daki terör saldırıları ve Nijerya. Yeni senenin 12. gününü idrak ettiğimiz bugüne kadar yaşanan olaylar, dünyayı yeni dönemlere sürükleyecek mi hep beraber göreceğiz.

Yukarıda bahsettiğim hepsi birbirinden vahim ve utanç verici olaylarda, gündemi en çok işgal eden ve tartışılan Paris saldırıları oldu. Bence bunda ders çıkarmamız gereken noktalar var. Sanırım en önemlisi, ülkemizde 30 küsur yıldır süregelen teröre o kadar “alıştık” ki, ne Dolmabahçe’de ne de Sultanahmet’te önce binleri, ardından dünya çapında milyonları kapsayan bir protesto/duyarlılık/farkındalık yarat(a)madık. Ölen öldü, yaralanan yaralandı, sakat kalan kaldı, bizler “aynen” devam ettik. Hatta, “uzlaşma sürecini zedelemeyin” diye uyarıldık. Neyse konuyu dağıtmadan;

Charlie Hebdo, takip ettiğim yayınlardan biri değil, Fransızca bilmiyorum, mizahla da pek ilgilenmiyorum. Duyduğum kadarıyla yaptığı yayınlarda “İslami değerleri rencide ettiği” söyleniyor. Öyle olsa bile, bu durum, birilerine “adaleti kendi elleriyle tecelli ettirme” yetkisi verir mi? Eğer o birileri “ortaçağ karanlığında” yaşıyorlarsa, cevabım ne yazık ki “evet” olacak. Zira makul, medeni bir insan, ortada bir suç olduğunu düşünüyorsa, bunu yetkili yasal mercilere taşır. Dava açar, suç duyurusunda bulunur ve bunun gibi, kendisine tanınan tüm yasal yolları değerlendirir ve neticede verilen yargı kararı ile haklı ya da haksızlığı ortaya çıkar. İşte burada “Adalet, mülkün temelidir” lafı bir kez daha karşımıza çıkar.  

Paris’teki önce mizah dergisi ardından bir markete yapılan terör saldırılarının “tamamen kurgu” olduğu, esas amacın “İslamiyeti yerden yere vurma” olduğu da söylenmiyor değil. Bunun doğruluğunu, haklılığını bir an için bile tartışmaya değer görmüyorum, çünkü bence ortada “terör” varsa ve masum canlar kaybedildiyse bunun ne sebeple meydana geldiği çok da önemli değildir. Kaldı ki, bu açıdan bakıldığında Hitler’i, Almanya’yı 2. Dünya Savaşı felaketine sürüklediği için Alman düşmanı kabul edebilir miyiz? Ya da saldırıyı gerçekleştiren kimselerin polisle kurduğu bağlantıları, çektikleri video kayıtlarını ne sebeple yeterli görmüyoruz? 

 

Bence sorun, Taha Akyol’un bugünkü (12 Ocak) Hürriyet gazetesindeki şu yazısında belirttiği gibi “Müslüman Ortaçağ’ı”nda gizli. Ne yazık ki, Pakistan’daki okul saldırısı, Suriye’de olanlar, Nijerya katliamı hepsi ve daha fazlası “İslam” adına yapılıyorsa, ortada ters giden bir şeyler olmalı. Taha Bey’in yazısı benim açımdan bugüne kadar okuduğum en makul, kabul edilebilir noktalara değiniyor. 

Ben, Charlie Hebdo değilim, Sultanahmet’te katledilen polis memuru da değilim, adım Cansen Yılmaz. Her nevi terör eylemini, kime ve neye karşı işleniyorsa işlensin kınayan, sıradan, kendi küçük dünyasında çok başka dehlizlere yelken açmış bulunan bir insanım. Büyük ekranda bu gelişmeler yaşanırken, kendi küçük dünyasında, tam da paralel gün ve saatlerde, ve ne yazık ki kör karanlıklarda, sosyal devletin nerede olduğunu bir kez daha sorguluyorum, “elma dersem çık” diye bağırıyorum. Ayrıntılar bir daha ki yazımda….